ΕΠΤΑΠΥΡΓΙΟ

Στο υψηλότερο τμήμα της Θεσσαλονίκης από τα αρχαία χρόνια, κατά την οχύρωση της πόλης, δημιουργήθηκε ισχυρή η ακρόπολη, δεύτερη βαθμίδα οχυρού χώρου, στον οποίο θα κατέφευγε ο πλυθισμός σε περίπτωση κατάληψης της πόλης από επιδρομές. Εκεί τα κάστρα είναι ψηλά, οι πύργοι πυκνοί, όπου το έδαφος επέτρεπε υπήρχε και προτείχισμα. Στη βορειοανατολική κορυφή της ακρόπολης και όλης της πόλης δημιουργήθηκε η τρίτη βαθμίδα οχύρωσης, το τελευταίο και ισχυρότερο οχυρό άμυνας, με ισχυρά τείχη και εφτά πύργους, το Επταπύργιο. Στη σημερινή μορφή είναι, μάλλον, έργο της Παλαιολόγειας εποχής (14ο αι.), εντυπωσιακό φρουριακό συγκρότημα. Από τους επτά πύργους του φρουρίου ο μεσσαίος της εισόδου είναι έργο των Τούρκων, του 1431. Χτίστηκε αμέσως μετά την άλωση της πόλης (1430) από κάποιον Τσαούς Μπέη, όπως βεβαιώνει σχετική μαρμάρινη επιγραφή στον Πύργο: “κατέκτησε και κατέλαβε με τη βία την Ακρόπολη αυτή, με τη βοήθεια του Θεού, ο Σουλτάνος Μουράτ... Και εφόνευσε και αιχμαλώτισε μερικά από τα τέκνα τους (των απίστων) και πήρε τα αγαθά τους. Και ένα περίπου μήνα μετά κατασκευάστηκε και ιδρύθηκε ο πύργος αυτός... έτους 834” (1431). Είναι ο πύργος του Γεντλι Κουλέ, ο οποίος έδωσε το όνομά του σε όλο το φρουριακό συγκρότημα. Το επταπύργιο ως το 1989 χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Κατά τα τελευταία χρόνια στο φρούριο πραγματοποιούνται πολλές επισκευές, αναστηλώσεις, αναπλάσεις, δημιουργούνται χώροι για μουσεία, άλλοι για πολιτιστικές εκδηλώσεις κλπ.